چهل ماهگی گل پسرم
چهل ماهست که تو از بهشت آمده ای پسرم...
چهل ماهست که زمینی شدی شدی پسرم....
چهل ماه مادری و پدری و فرزندی...
چهل ماه عشق و شور و زندگی....
چهل ماه ترش و شیرین و گریه و خنده.....
چهل ماه نگرانیها و دلواپسیهای مادرانه...
پاره تنم، چهل ماهگیت مبارک
چهار شهریور نود و سه گل پسری چهل ماه شد
پی نوشت: این چهل ماه کوچک به حدی شیطون و وروجک و بازیگوش و لجباز شده که گاهی مامانی حسابی از دستش ناراحت میشه اما او مقصر نیست اقتضای سنشه .. من مادر باید صبر و حوصله داشته باشم.. پسرم، عزیز دلم اگه گاهی از روی عصابیت دعوات کردم به خاطر مهربونیات من مادر رو ببخش..
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی